"Niebo jest wszędzie" - Jandy Nelson

Tytuł: Niebo jest wszędzie
Tytuł oryginału: The Sky is Everywhere
Autor: Jandy Nelson
Ilość stron: 368
Wydawnictwo: Amber
Rok wydania: 2011
Moja ocena: 10/10

    „Nie mogę zepchnąć ciemności z mojej drogi”

Lennie to siedemnastoletnia dziewczyna, poznajemy ją, gdy jest w trakcie żałoby. Załamana śmiercią siostry myśli, że jedyną osobą, która ją rozumie jest Toby – chłopak siostry. Będąc razem czują, jakby Bailey była tuż obok nich. Zatracają się w tym i zaczynają popełniać błędy. Najpierw zaczęło się od pocałunku, ale czy na tym poprzestaną? Len ma straszne wyrzuty sumienia, ale ból i samotność są o wiele silniejsze. To już druga osoba, która ją zostawiła, a Bailey przecież jej obiecała, że nie odejdzie.
W międzyczasie w życiu Lennie pojawia się Joe. Bardzo przystojny i utalentowany chłopak, który ma coś w sobie. Każdego do siebie przyciąga. Już w pierwszym dniu po powrocie do szkoły Len ma ochotę go pocałować. Ale to nic nowego. Ostatnio tylko o tym myśli. Pomiędzy Len a Joem zaczyna się rodzić bardzo mocne uczucie, ale Lennie ma wyrzuty sumienia, bo jak może być szczęśliwa, kiedy jej siostry nie ma już na tym świecie? I czy uda jej się powstrzymać to „coś”, co jest między nią a Tobym?

    „Świat nie jest bezpiecznym miejscem”

Lennie jest bardzo prostą dziewczyną. Nie ma dużo przyjaciół, ale za to bardzo kocha swoją siostrę. Jest dla niej przykładem do naśladowania. Jednak odkąd Bailey ma chłopaka czuje się jak piąte koło u wozu. Cóż jednak może zrobić? Najważniejsze jest to, że może spędzać czas ze swoją siostrą.
Po śmierci Bailey, Len oddala się od wszystkich. Jej babcia, wujek, a nawet przyjaciółka nie są w stanie jej pomóc. Odrzuca od siebie wszystkich i ulgę przynosi jej tylko spisywanie w listach fragmentów rozmów z siostrą, które rzuca na wiatr. Tak, aby pozostały po nich tylko wspominania...

 „Tego ranka kiedy Bailey umarła,
obudziła mnie,
wkładając mi palec do ucha.
Nie cierpiałam, kiedy to robiła.
Potem zaczęłam przymierzać bluzki i pytać:
Która Ci się bardziej podoba? Zielona czy niebieska?
Niebieska.
Nawet nie spojrzałaś, Lennie.
Okej, zielona. Naprawdę mam gdzieś, którą włożysz...
Odwróciłam się na drugi bok i zasnęłam z powrotem.
Później dowiedziałam się,
że włożyła niebieską
i że były to ostatnie słowa, jakie do niej powiedziałam.”

Od pierwszych stron czułam, że to nie będzie lekka książka. Na samym początku widziałam już przytłaczający smutek i cierpienie bohaterki. Bałam się każdej następnej strony, to co może ona przynieść...
Jest to historia bardzo poważna. Każdy człowiek po stracie kogoś bliskiego może czuć się podobnie. Czułam, że ból Lennie jest moim bólem. Że to ja straciłam siostrę i nie mogę sobie z tym poradzić.
Czy miał ktoś z was tak, że książka wam się bardzo podoba, ale nie jesteście w stanie czytać dalej? Ja tak miałam. Było to dla mnie ogromne wyzwanie, usiać i czytać kilka godzin o stanie duchownym Lennie. Udało mi się to przetrwać i jestem w jakiś sposób szczęśliwa, że to już koniec.
Ale żeby nie było tylko o tym, jaka ta książka jest smutna, to powiem, że niektóre momenty były naprawdę zabawne. Śmiałam się, płakałam razem z bohaterką, a odkąd w życiu Len pojawił się Joe... Bardzo miło wspominam te fragmenty.

Podobało mi się także to, że autorka nie owijała w bawełnę. Nazywała rzeczy po imieniu. Niektóre z tych nazw mnie bardzo śmieszyły, ale co mogę poradzić?
Styl autorki nie jest łatwy ani lekki, natomiast bardzo przystępny. Z łatwością wiemy, co bohaterka czuje, ponieważ pojawia się narracja pierwszoosobowa, a język nie jest bardzo wyszukany. Książkę czyta się szybko, lecz momentami trzeba było się zastanowić nad sensem słów, bo czasami miały one ukryte drugie dno, jak w sumie cała książka.

Okładka książki jest po prostu prześliczna. Przedstawia kobietę, która czyta, a w tle jest piękne niebo. Na początku sądziłam, że jest to Lennie, ale później stwierdziłam, że to niemożliwe. Tą piękną dziewczyną jest Bailey, która czyta listy Len... Piękna, prawda?

„Niebo jest wszędzie” autorstwa Jandy Nelson to książka dla miłośników czegoś więcej niż zwykłej, ckliwej historyjki o miłości. Czytając ją zastanawiamy się nad sensem życia i zaczynamy doceniać to, co jest dookoła nas. Zazwyczaj ludzie czegoś szukają: szczęścia, miłości, pieniędzy, ale po co? Przecież niebo jest wszędzie...

 „Jestem twoja
Moje serce należy do Ciebie
W twojej muzyce słyszę twoją dusze”

PS. Mamy 50 obserwatorów! Dziękuję wam serdecznie. Na dodatek nawiązałam współpracę z wydawnictwem M. Żyć, nie umierać po prostu. A może i na facebooku dojdziemy do pięćdziesiątki, hmm? :D